Fokkke en Sukke over hangkenianen

Uitslag pannenkoekenrace (HANKAN marathon)

Het was een ouderwetse wedstrijd, geen theekransafspraakje met een we-zien-wel houding. Ja leuk laten we 'iets' gaan doen dat is lachen. Nee, nee, nee! Slecht slapen, buikkrampen, zenuwen. Wat trek ik aan, niet teveel, niet te weinig. Ben je op tijd, hoe laat dan? en kan je dan mijn spullen ophalen, ik bel je wel voor de zekerheid..

Kortom zo'n wedstrijd waar je 3 dagen van te voren al van geniet. Natuurlijk ging het nergens over, want dat Menno ging winnen dat voelden we al aankomen.. maar er is glorie en eer in de strijd en dus gingen we ervoor. Zondagochtend vroeg op weg naar de HANKAN hogeschool in Arnhem, Ruben kwam op de fiets. Mijn vrouw, Annette, bracht mij weg en ging weer naar huis om mij straks bij de wissel in Gendt weer op te vangen.

Mooie plannen hadden we... ik ging voor 1:35 en hoopte stiekem op ene hele goeie dag en nog een paar minuten eraf.