Zandvoort of geen Zandvoort, dat is de vraag..

Dat was de vraag...

foto met dank aan Bauke Wagenmakers

Als herintreder, 40plusser, hobbie-ist is triathlon leuk.. als zomersport. Zonnetje, 20-25 graden, fris windje; beetje zwemmen, fietsen en lopen, allemaal het liefst lachend en met gekke-bekken-trekkend... want je bent zo relaxed met je sport bezig.

Dus toen ik de weersverwachting voor 19 juni zag moest ik even slikken, zuidwesterstorm.. windkracht 7, slagregens, onweer, hagel? concerten werden afgelast, caravans vlogen over de afsluitdijk.. dat stond in mijn woordenboek niet onder de noemer lol.

Buienradar deed vast goede zaken, zoveel werd er al getwitterd over het weer op deze zondag, dat zou toch iets moeten doen voor de opwarming van de aarde?

Ik ga niet, ik ga wel... Iedereen begreep het wel als ik thuisbleef.. met harde wind en regen op t circuit zou ik immers zo kunnen vallen.. en daarna met kramp naar huis rijden.. 150 km.. en zwemmen in zee was gewoon zelfmoord, ja zelfs als je uit Harlingen komt.

Maar naarmate de zondag naderde en ik me realiseerde dat er toch niets anders op t programma stond en alle andere opties ook uit regen en hardlopen bestonden heb ik mezelf voorgenomen om er in elk geval heen te gaan. Ik had er wel voor betaald tenslotte.

De voorbereiding

Lekker vroeg op pad 06:30 .. ik wilde er gewoon vroeg zijn, vooraan parkeren. de tijd hebben om voor te bereiden op t zwemmen, als dat doorging. En ja! Ik stond vooraan. Ongelooflijke plensbuien onderweg gehad en de vlaggen waaide hier van de stokken af. Snel ingeschreven en daarna rondgekeken op t circuit. de de start van de 1/8e gezien en die vaan de RBR voor senioren. Er waren alleen maar RBR'n vandaag.. met windkracht 7 mocht er niet gezwommen worden, jammer natuurlijk ;-) De regen hield op na 10'en en af en toe was er zelfs een vaag zonnetje.. voelde bijna als vakantie.

De start

De lange RBR (5 km lopen , 40 km fietsen en 10km lopen) voor senioren was iets later gestart (11:30) dus zou onze start ook wel iets uitlopen. Iemand van de organisatie probeerde nog uitleg te geven over het parkoers maar de meeste woorden vlogen met de wind mee.. we gingen zo starten. dat begreep ik wel.
Ik was er klaar voor, goed en niet teveel gegeten, koffie gehad, gepoept en geplast. Klaar in mijn budget -30 euro- Lidl outfit (met echte fake SKINs compressiesokken van 4,99). Ik was zo relaxed.. bijna eng. Ik ging echt relaxed racen.. Terwijl we met 100 man staan te wachten op de start (ik echt heel relaxed wachten), zo'n beetje verspreid op de stoep / half op de weg, komen de eerste lopers van de eerste serie er aan voor hun laatste looponderdeel.

Iemand begint te roepen

Iemand van de organisatie begint te roepen "aan de kant, aan de kant" , "de eerste lopers komen eraan..aan de kant" Er is beweging in onze groep, mensen maken plaats, totdat iemand uit onze groep roept.. "kunnen we starten" of "we kunnen starten" en vervolgens bewegen 150 man zich als een school vissen synchroon het parkoers op en weg zijn ze (we). De mevrouw van de organisatie roept nog iets dat wij nog niet starten en "vergissing?!?" maar alsof er haaien achter ons aanzitten verdwijnen wij in de duinen.
Het begint al lekker met een flinke klim.. zeker 10 meter omhoog door t zand.. het parkoers is prachtig. Duinlandschap rondom het circuit. Op en af op onverharde zandwegen. Nergens vlak met een paar flinke klimmetjes. Ik kijk naar het circuit en probeer te bepalen wanneer we halverwege zijn en waar het lastige stuk tegen de wind is op het circuit.. maar voor ik het weet zijn we alweer in het parc ferme.. 16 minuten en een beetje zie ik op mijn horloge.. dat is dus zeker geen 5 km ;-) Of ik moet in de tijd zijn terug gereisd..nah laat ik die theorie maar achterwege laten..
Ik zeg het nog een keer... relaxed gelopen..

racen op t circuit

Nu ging het beginnen, het fietsen op het circuit...daar ging het toch om. Vroaaarrr 300 km in de auto rijden om hier 9 rondjes te maken . Tarzanbocht, Arie Luyendijk, slotenmaker.. S-bocht, Chicane als een racewagen. In totaal net geen 40km. Het was een kick! Mooie 8 meter brede asfaltbaan..schitterende glooiende bochten. Eerst heuvelop en dan met de wind in de rug naar beneden.. 50km/h plus makkie.

De eerste paar bochten makkelijk en dan langzamer meer wind tegen.. ergens bij bocht 8 werd het zwaar.. een lang stuk tegen de wind in, en eigenlijk leek het ook wel heuvel op, maar pas bij de Arie Luyendijkbocht ging het echt omhoog. Dat was waar echt iedereen stil viel. Dat je daarna uit de wind over het rechte stuk ging maakte al bijna niet meer uit.. het kostte me veel kracht om daar weer wat snelheid te maken. En zo telde ik de rondes af; biddend om kracht.. Het ene moment kwam ik weer dichterbij sommige atleten en op andere stukken reden ze weer bij me weg. Af en toe vloog er een raket voorbij op een schitterende Cervelo, Pinarello of ander tijdritmachiene.. Ik besloot ze te negeren en bedacht allerlei reden waarom dit normaal was en acceptabel. 9 ronden lang proberen het juiste evenwicht te vinden tussen heuvelop rijden, gas geven met wind mee of juist inhouden in die bocht en sparen voor de stukken met tegenwind of net even aanzetten om daar door te zetten. In de laatste ronde had ik de perfecte formule gevonden tussen aanzetten en inhouden en dus kon ik met een gerust hart het parkoers verlaten.. 32,7 km/h gemiddeld. Tussen ronde 5 en 8 iets verloren aan tijd, laatste was weer sterk.. wel net iets langzamer dan Westervoort, maar andere omstandigheden EN relaxed!!

Hier nog een fantastische impressie van een ritje over het circuit van Paolo Polla


fietste toch de 4e tijd bij de korte RBR!

Ik was tevreden.. en fietste gewoon MegA! relaxed naar de wisselzone.. ik zwaaide even naar de NTB official "ja ik heb de witte lijn gezien" damn wat was ik relaxed. Zal ik nog even naar huis bellen, wat is er op TV vanavond..

Nog maar 2 rondjes lopen

Terug naar de realiteit; Bij de wissel snel de K-swiss schoenen aan en weer op weg. Dit was het sportievehoofddoel, een goeie 10 km lopen. Na een toeristisch hoofddoel (circuit) nu kijken wat mogelijk was. Relaxed ingehouden beginnen, zo eerst die duinen weer omhoog.. rustig blijven lopen, niet wandelen en langzaam versnellen. In de tweede ronde had ik nog wat over zelfs, kwam ik nog heel dichtbij een of andere Amsterdammer (dat waren het uiteindelijk toch allemaal) maar kon ik hem niet voorbij. Bevrijdend was dit gevoeel..gewoon lekker kunnen doorlopen, niet stukzitten maar genieten. De finish was op het circuit voor de hoofdtribune.. In mijn verbeelding stonden ze op de banken.. Ruud de Haan kon helaas mijn nummer niet lezen en dus kwam ik anoniem de finish over, maar in mijn hoofd galmde het.. een nieuw PR op de lange BR 2'08'59 wat een klasse en nog zoooo fris.

nette middenmoter

wat een rush..
Wat een heerlijke wedstrijd, soms een beetje rommelig, maar eigenlijk ook weer perfect.
Helaas geen prijs bij de verloting (Kswiss actie voor een TREK conceptbike) maar ik kon nog hardlopend naar de auto..

Einduitslag:

1e loop : 00:17:31
fietsen : 01:11:44
2e loop : 00:37:50

Totaal: 02:08:59

132e van de in totaal 300 deelnemers.
Afstanden 4,2 km - 39 km - 8,4 km (ongeveer)

de reis naar huis was lang, maar lekker.. zonder krampjes en met een geweldig gevoel
Nam me wel alvast voor om de hele winter op de taxc te gaan zitten, want volgend jaar weer zo hard voorbij te worden gefietst dat is nix!!

Op naar Didam!