Weet je wat ik zou willen?
Altijd maar blijven doorlopen. Nooit meer stoppen, nooit meer moe worden. Niet hoeven eten, slapen of werken, gewoon blijven doorgaan met hardlopen. Anoniem en grenzeloos. Dag en nacht, nieuwe werelden verkennen zonder te stoppen. De horizon als doel. Wat lijkt me dat heerlijk, als je zo in een trance raakt dat je nooit meer wilt of hoeft te stoppen. Ik zie mezelf 's ochtends vroeg terwijl de straten nog leeg zijn en loop langs boerderijen waar normaal niemand komt. De bewoners zwaaien me vriendelijk toe en denken: "een hardloper, hier bij ons?". Dat gevoel maakt me vrij. Alsof ik in het luchtledige gewichtloos zweef. Ik; de André Kuipers van het hardlopen..
Tijdens een training zoek ik naar dat gevoel, zodat ik even denk dat het echt waar is. Heel soms heb ik het wel eens, dan denk ik opeens: "als ik zo doorloop, met dit tempo en gevoel, dan hoef ik nooit meer te stoppen". Dan zit ik in de 'flow'. Het overkomt me vooral tijdens lange rustige duurlopen, als het buiten rustig is en droog. Dat gevoel duurt nooit lang, want het is nu eenmaal niet waar. Na een tijdje word ik moe, stram en koud en wil ik naar huis om onder de douche te staan. Mijn vrouw vraagt zich ook maar af waar ik blijf. Ik neem afscheid van mijn verlangen om nooit meer te stoppen.
Eenmaal thuis trek ik soms de stoute schoenen aan en surf ik op mijn Pc-tje naar ultraned.org. Als een kleine jongen in een snoepwinkel vergaap ik me aan de kalender, de uitslagen en de berichten op het forum. 24 uurs lopen, 100 km, spartathlon, wat een wedstrijden! Wat een locaties ook! Het lijkt wel een geheim genootschap van superhelden die wereldwijd geheime missies uitvoeren. Ik romantisch? Nee toch?
Toen ik mijn marathon had gelopen was ik echt kapot, maar tijdens het lopen , zo rond kilometer 36 , had ik toch even dat gevoel. Ik had al zo'n eind gelopen en voelde me nog zo goed.. "zou ik nu niet oneindig door kunnen gaan?" Heerlijk.. het gaf me een fantastische kick en ik genoot er van terwijl ik over het strand liep. 2 km later dacht ik er al weer heel anders over en vroeg ik me af waarom de klassieke afstand niet gewoon 40 km was! Daarnaast was het onpraktisch omdat ik op een eiland was en dat al helemaal rond was geweest met de marathon, oneindig doorlopen zou me daar ook gauw gaan vervelen.
Toch blijft het knagen, afstanden van 60, 100 km of meer. Ik heb dit jaar gekozen voor een tussenstap. 100 km in 4 dagen tijdens de hardloop4daagse in Apeldoorn. Het wordt een uitdaging om 's ochtends 20 km te lopen en dan 's avonds nog eens 14 km. Of om 4 dagen achter elkaar te lopen. Dit jaar ga ik ervoor. Proeven aan dat gevoel... Een mooie opstap naar een 60 km, 100 km of wie weet hou ik er dan wel nooit meer mee op.
NielsuitElst
Colofon: Mijn blog schrijf ik belangeloos en voor de lol en verschijnt 2-wekelijks op http://www.prorun.nl/
ProRun is een webinitiatief ontstaan uit de liefde voor de loopsport. Dagelijks is een klein team van loopliefhebbers bezig hun belofte aan de loper waar te maken: 'Lopers helpen om op een verantwoorde manier hun sport te beoefenen'. Met meer dan 5000 bezoekers per dag een van de grootste loopsites van de Benelux.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten