Artikel:
Als ik hardloop ben ik even vrij en zorgeloos. Niels Koster was zijn luie leventje zat en pakte na jaren van stilstand zijn oude liefhebberij, hardlopen, weer op. Hij viel twintig kilo af en traint als nooit tevoren.
Als Niels Koster iets doet, gaat hij er ook helemaal voor. Dat die instelling zijn voor- en nadelen heeft, beseft de 45-jarige Elstenaar maar al te goed. Na jaren van fanatiek sporten, stortte hij zich plots even fanatiek op het goede (uitgaans) leven. Anderhalf jaar geleden gooide hij het roer even radicaal weer om. Hij begon opnieuw met hardlopen en viel twintig kilo af. „Ik ben me nu aan het voorbereiden op de triathlon van Almere. Om de discipline er in te houden heb ik het nodig om mezelf een doel te stellen.”
De liefde voor de sport zit de in Harlingen geboren Niels Koster in het bloed. „Mijn vader hield van fietsen en zelf voetbalde en honkbalde ik in mijn jeugd. Maar ik kwam er al snel achter dat teamsporten niet echt iets voor mij zijn. Ik ben nogal fanatiek in wat ik doe en dat kan in een amateurteam tot botsingen leiden. In mijn eentje kan ik net zo fanatiek zijn als ik wil.”
„ Als het weer het toelaat, stap ik al om zeven uur ’ ochtends op de fiets. Op mijn werk kan ik douchen en als ik dan om negen uur achter mijn bureau zit, heb ik er al een lange training op zitten. Ik mag ook graag vanaf mijn werk naar huis lopen. In plaats van in de file te zitten besteed ik mijn tijd zo nuttig en gezond.” „Gelukkig vindt mijn vrouw het prima. Zij kende me eigenlijk niet als fanatiek sporter, maar ze heeft er geen problemen mee als ik vroeg in de ochtend van huis ga en wat later in de avond aanschuif. Op de zondag sta ik vaak ook lekker vroeg op. Dan ben ik om ongeveer elf uur weer thuis en heb ik nog de hele dag voor me.”
Dat hij daarvoor weleens sociale activiteiten moet afblazen, zegt Niels Koster op de koop toe te nemen. „Ik laat laat weleens een buurtfeestje of zo schieten. Doe ik dat niet, dan kom ik al snel in de verleiding om mee te feesten en dan komt er van die zorgvuldig geplande trainingsrit of -loop niets terecht. Vooral het hardlopen geeft me veel voldoening. Ik ben graag buiten en elke keer als ik gelopen heb, heb ik een goed, voldaan gevoel.”
Die gevoelens kan de geboren Fries sinds enige tijd kwijt in een door hemzelf geschreven column op de website van ProRun. Daar schrijft hij honderduit over het voordeel van gewichtsverlies of over de voordelen van een extra trainingsrondje, wanneer hij zijn geplande trainingsronde van een kilometer of 25 er al op heeft zitten. In een van zijn columns toonde hij ook zijn bewondering voor (en jaloezie op) Afrikaanse of Aziatische lopers. Alleen al vanwege hun geringe gewicht lopen die tijden waar Niels Koster zelfs in zijn beste jaren alleen maar van kon dromen. ‘Ik kan dus trainen wat ik wil, maar zonder serieus gewichtsverlies wordt het nooit wat. Mijn beste training is een dagje niet eten. Elke kilo eraf scheelt minuten op mijn eindtijd,’ zo erkent hij ruiterlijk in zijn column. Twee jaar geleden woog de Elstenaar bijna honderd kilo. In het eerste jaar raakte hij twaalf kilo kwijt, het jaar daarna nog eens een stuk of acht. Koster: „Hoe meer je kwijt bent, des te lastiger de volgende kilo’s worden. Daar komt bij dat ik mijn voedingspatroon nauwelijks gewijzigd heb. Mijn gewichtsverlies is vooral het gevolg van trainingsarbeid.” „Tegenwoordig kun je via tabelletjes op de computer precies zien hoeveel calorieën je na een bepaalde afstand precies verbrand hebt.
Vooral direct na een training is dat altijd leuk om even te checken. Als extra stimulans kun je een uitdaging aangaan met andere sporters, wie de meeste calorieën verbrandt in een bepaalde periode.” Al heeft de Elstenaar het niet op teamsporten, teamgeest waardeert hij wel. Vandaar dat hij er geen problemen meer heeft om in groepsverband te trainen voor de triathlon van Almere. Koster: „ Om een keer iets heel anders te doen ben ik ook een tijdje lid geweest van een worstelvereniging. Maar
nadat ik drie keer mijn knie had verdraaid ben ik er maar mee gestopt.”
Vrij nieuw voor de geboren Fries is ook het carnaval. Dat vindt hij zelfs zo leuk dat hij lid werd van carnavalsvereniging De Batsers in Elst. Niels Koster: „Ik heb altijd tegen mezelf gezegd dat ik een keer carnaval zou gaan vieren op het moment dat ik ook maar onder één van de drie rivieren zou komen te wonen . Daar heb ik me dus ook aan gehouden.”
mooi detail op de foto.. medaille links (met blauw) is van de Berenloop; marathon Terschelling november 2011, de medaille rechts (groene lint) is van de Rotterdam marathon 1992.. In 20 jaar tijd maar 20 minuten langzamer gaan lopen ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten