dinsdag 5 juni 2012

Hardloop4daagse en het heilige pinkstervuur.

Laat ik bij 't eind beginnen, het is tenslotte de meest levendige herinnering die ik heb aan de hardloop4daagse. Tijd: maandagochtend 2e pinksterdag 10:00h. Locatie: Vaassen tegenover kasteel Cannenburch. Tijd voor etappe 6; 20 km. 80km reeds gelopen.

Ik heb goed geslapen en ben toch nog doodop, mijn maag slaapt ook nog. Ik heb helemaal geen zin om te hardlopen, laat staan 20 km! Een vreemde hersenkronkel dwingt me om de 100 km van de hardloop4daagse vol te maken.

Ik zie de andere lopers, de sfeer wordt steeds relaxter. Iedereen berust in deze laatste dag. Ach ja nog een beetje lopen, alleen nog even naar de finish. Niet echt spierpijn, niet echt hersteld. Eten is een issue, iedereen heeft een slap gevoel in zijn maag, vooral zij die dit voor het eerst doen. Van mij mag het nog 3 uur duren voor de start maar de tijd vliegt voorbij.

Het is een aangename temperatuur, aangenaam voor een ochtendje vissen bedoel ik dan. Te warm voor mij eigenlijk. Ik voel de hitte van zondagmiddag nog, 26-27 graden over een droog stuk hei door het zand. Het was niet voor niets dat ik twee kabouters hoorde zingen. Maar dat was gister, ik sta vandaag weer klaar voor de start. Mijn vrouw, Annette, is gelukkig mee, goeie afleiding. Ze maakt nog wat foto's voor de start, dus ik moet me nog even groot houden. Pang.. u kunt starten. Zo ben ik ooit wel eens aan een triathlon begonnen. De wethouder riep vanuit een bootje “u kunt starten”. Prachtig, maar hier gaat alles perfect. De hardloop4daagse is de perfecte race. De entourage bij het kasteel is fantastisch, de verzorging en de routes zijn sprookjesachtig. Pang! Het startschot is mijn eerste hartslag deze ochtend en ik neem me voor het ritme niet boven de 160 te laten komen en heel rustig te beginnen. Het lukt, een kilometer of 8, dan loopt het hartritme toch gewoon op naar de 170, ondanks mijn lage tempo van rond de 11 km/u.

Op zaterdagochtend was mijn broer uit Groningen 'even' langs gekomen om een etappe mee te lopen, dat tempo moet ik hebben. Relaxed tempo was dat, lekker door het bos. Toen kon ik de hele ochtend kletsen tijdens het lopen, dat zit er nu niet meer in. Volgend jaar maar vragen of ie niet op de maandag mee wil lopen.. eh volgend jaar?

OK, nog maar een stuk of 12 km's te gaan. Ik wil nu het liefst helemaal alleen lopen, niemand inhalen, niet stoppen en vooral niet ingehaald worden. Dan maar nog iets rustiger, maar wel doorlopen. Mijn hartslag loopt synchroon met de temperatuur en stijgt langzaam. Na een km of 10, neem ik even de tijd bij een waterpost. Ik loop niet, maar drink heel rustig. 3 bekers water in de hand.. afkoelen en drinken. Ik stop een gelletje met moeite naar binnen, smakeloos. Kom op! verder lopen, maar ik ben echt wel moe. Nog geen kilometer verder wordt het warmer en gaan we weer omhoog. Wellicht de grootste hindernis bij de 4daagse zijn de meer dan 1000 hoogte meter die je moet overbruggen. Deze klim is niet groot, maar wel extra vermoeiend. Op vrijdag had ik voor de start van de eerste etappe het gevoel alsof ik toen al 100 km moest gaan hardlopen, ik was opgefokt en zenuwachtig, blij en spannend was het. Nu voelt het alsof ik er deze dag al 90 op heb zitten. Heb ik die 4 etappe's op zaterdag en zondag dus toch gedroomd?

OK, die laatste 10 kilometers kom ik ook wel door, even wandelen.. Heerlijk. Ik moet zelfs plassen, bizar en vast geen goed teken, maar het is rechtvaardiging om even aan de kant te staan. Mensen halen me in, de aanmoedigingen klinken vermoeid. “kom op he”. Best lekker, even wandelen. Ik ga maar weer hardlopen. Het is meer marsen geworden dan hardlopen en via de volgende waterpost komt de finish steeds dichterbij. Ik heb spijt, spijt dat ik zondagochtend zo hard heb gelopen bij de tijdloop. Ja het was fantastisch om vanuit een paardetrailer om de 30 seconden te starten en zo'n mooi kort parkoers te lopen. Al na 1 km had ik mijn voorgang(st)er bijgehaald, dat voelde lekker. Nu voel ik daar de pijn van.

Niemand die het ziet als ik verder loop. Niemand die weet dat ik mijn hoofd denk dat als ik nu naar de finish wandel ik ook 100 km gelopen heb. Niemand die weet dat ik op plek 32 in het klassement sta en binnen de 9 uur wil finishen. Als ik op mijn werk zou vertellen dat ik er 10 uur over gedaan had, vind iedereen dat even knap of bijzonder. Maar ik niet, balen! Ik wandel, ik loop, ik wandel, ik loop. Met nu nog 2 km te gaan, maar proberen door te lopen. Niemand voor me en achter me hoor ik wat gepraat van een paar lopers die me langzaam bijhalen.

Bijna springt er een traantje in mijn oog als ik het sportpark zie. Goddank; geen lange lussen. Gewoon direct het gras op.. de lopers achter mij hebben mij #@%^ al bijna bijgehaald en ik hoor ze zeggen dat ze me nog even willen inhalen. Bah.. 60 km lopers, fris als een hoentje. Ik ga sprinten. Ik zie het mezelf doen. Doe nou niet! Net voor de finish neem ik nog 2 meter afstand. Sterk... kapot. Ik was al kapot, maar nu ben ik kapot van het kapot zijn... ik zoek direct schaduw.. voorbij het water en de bananen... schaduw. Zitten. Annette brengt me water en bananen en water en water. Ik ben tevreden, het was even lastig maar eigenlijk alleen maar mooi. Binnen de 9 uur gebleven, voor wat het waard is. Diep gegaan en een nieuwe vermoeidheid leren kennen, fantastische routes gezien, leuke mensen en een perfecte organisatie. Een warm gevoel gaat door me heen als ik weer in de auto zit. Een heilig pinkster hardloopvuur stort zich over me uit. 100km, dat ik het kan. Wauw. Volgend jaar weer?... eh, het is nog te vers. De herinnering moet eerst de tijd krijgen om te vervagen tot een mooie grijze schaduw uit het verleden.

Nabrander: 10-20 Om mijn startnummer (1020) te beoordelen heb ik via de urban dictionary de volgende passende beschrijvingen van 1020 of 10-20 toegevoegd: 10 minutes of pleaseure 20 years of pain

1020:

1. 10 minutes of pleaseure 20 years of pain(Jail)

v 2. Jailbait

Guy1:Goddam that bitch is fine

Guy2:Shes 16

Guy3:(imitating a police man) we got a 10 20 in progress

---------------------------------------------------------------------------------------------

10-20:

a massive, messy, and liquidy shit that takes a quick 10 seconds to release, but 20 minutes to clean your ass.

Andy- "Jimmy what the hell were you doing in the bathroom for so long?"

Jimmy- "Had a 10-20 bro. shouldn't have eaten that shitty food from the cafeteria."

3 opmerkingen:

  1. Mooi verhaal niels en proficiat voor het behalen van je doel en binnen de 9 uur te finishen.

    De klimmen vond ik inderdaad ook verrekt lastig, van verschoten dat er in Nederland zoveel klimwerk te bespeuren viel :)

    Moest je geïnteressserd zijn mijn verslagjes staan op mijn blog onder deze tag: http://peterdedecker.com/tag/hardloop4daagse/

    (het zijn verschillende verslagjes en uitgezonderd het laatste verslag steeds direct geschreven na de wedstrijd)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een mooie 4 daagse en een prima verslag.
    Lekker genieten en de laatste etappe was lastig.
    De volgende keer zal ik 2 seconden later starten ;-).
    Groet Rinus.
    www.rinusrunning.nl

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. hahaha.. ik had nog geen seconde harder kunnen lopen ;-)
      succes!

      Verwijderen