maandag 19 augustus 2013

Je ziet er helemaal niet uit als een hardloper..

Op de vraag wat de meest vreemde hardloopvraag/opmerking die mij wel eens gesteld was, antwoordde ik: "Oh, maar je ziet er helemaal niet uit als een hardloper".
De vraag werd op facebook gesteld, dus een echte vraag was het niet, maar ik ben nu eenmaal niet te beroerd om mijn online bijdrage aan de maatschappij te leveren. Vooral mijn vrouw krijgt het wel eens te horen; "Niels een marathon gelopen? Raar? Hij heeft helemaal geen hardloopfiguur" Of wanneer mensen hoopvol aan mij vragen wat mijn beste onderdeel is bij de triathlon ik zonder aarzeling antwoord: "hardlopen", dan valt er meestal wel een pijnlijke stilte.

Ik stoor me er niet aan, maar het is wel een opmerkelijke constatering. Wanneer heeft iemand een echt 'hardloopfiguur'? Als je de ontwikkeling van de mensheid in de afgelopen 100.000 jaar een beetje napluist, weet je dat ALLE mensen in de basis een hardloopfiguur hebben, anders hadden we nu nog op handen en voeten in de bomen gehangen.
Sterker nog, als we ergens niet geschikt voor zijn is het wel de hele dag op een stoel achter een bureau zitten. "Jij een kantoorbaan? maar je hebt helemaal geen kantoorfiguur?" Je hoort het zelden, maar misschien heb ik dat dan juist weer wel. Ik geef het toe, ik heb geen standaard -mager- hardloop voorkomen, met mijn 90+ kg en 1'83m lengte zie ik er wellicht meer uit als een rugbyspeler, een linebacker of als de stevige linksback van het 7e elftal van SV Spero.

In het dierenrijk heeft elk dier dat op 4 poten staat een hardloopfiguur. Zelfs een Grizzly of IJsbeer rennen met gemak tegen de 50 km/uur. En dat is nog altijd sneller dan 100-meter-kanon Usain Bolt (op een goede dag bij perfecte omstandigheden). Voor de meeste viervoeters zien we er dus allemaal uit als bankzitters en strompelaars met onze 'hardloopfiguren'.

Tijdens trainingen en wedstrijden haal ik trouwens heel wat mensen in 'met een hardloopfiguur'. Ik ben jaloers op ze, lichte tred, mooi rechtop, blik vooruit. Ik zwoeg en raas voort alsof ik een touchdown ga maken, zonder dat ik ooit bij de 'end zone' kom. Ik ga soms misschien wel sneller, elegant is het niet.
Elegant is ook niet meer wat ik wil zijn, heb ik besloten. Lekker doorstampen, net zoals ik mijn trainingen doe. Ik ken geen D3 of D4 trainingen.. tempo of wedstrijdtempo zijn de 2 versnellingen die ik ken.

Als het mij uitkomt misbruik ik dezelfde stelling ook wel eens. b.v als iemand sneller heeft gelopen op de zevenheuvelenloop, dan kom ik al gauw met mijn gewichtige excuus op de proppen...Jaaaaa, maar ik heb ook helemaal geen hardloopfiguur. Laat hem (of haar) maar eens met een zak aardappelen op zijn rug lopen. Die Afrikanen wegen slechts de helft van mij en zijn niet eens 2 keer zo snel, dus gewicht/snelheidsratio is bij mij nog altijd beter.

Nu ik weer wat meer hardloopkilometers maak, merk ik wel dat ik weer ga afvallen en langzamerhand toch naar 'hardloopfiguur' ga lonken. Dat kan maar 1 ding betekenen! Vanavond een flink bord shoarma, biertje erbij en morgen weer naar de sportschool, excuustraining!


1 opmerking: